Napięcie ładowania ma krytyczne znaczenie dla tych typów akumulatorów, ponieważ są to akumulatory rekombinacyjne. To znaczy, że tlen, który wytwarzany jest na elektrodzie dodatniej w trakcie pracy wszystkich akumulatorów kwasowo-ołowiowych, ulega rekombinacji z wodorem, wydzielającym się na elektrodzie ujemnej. „Rekombinacja” wodoru i tlenu wytwarza wodę, która zastępuje wilgoć w akumulatorze. Dlatego akumulator jest bezobsługowy i nigdy nie wymaga uzupełniania wody.

Odpowietrznik szczelnej obudowy ma znaczenie krytyczne dla pracy i osiągów szczelnego akumulatora. Wewnątrz akumulatora musi się utrzymywać nadciśnienie. W przeciwnym razie rekombinacja gazów nie będzie zachodziła, a ogniwo wyschnie i przestanie działać.

Dodatkowo, zawór musi bezpiecznie uwalniać wszelki nadmiar ciśnienia, który może powstawać podczas przeładowania. W przeciwnym razie ogniowo ulegnie nieodwracalnemu uszkodzeniu. To właśnie z powodu zaworowego mechanizmu bezpieczeństwa przeładowanie szkodzi szczelnemu akumulatorowi.
Nadmierne ciśnienie uwalniane przez zawór wywoływane jest przez wodór i tlen. Im bardziej akumulator został przeładowywany, tym mniej tlenu i wodoru pozostaje wewnątrz akumulatora, gdzie mają one ulegać rekombinacji i tworzyć wodę. W zasadzie akumulator wysycha.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że szczelnego akumulatora nie wolno otwierać, gdy ten już opuści fabrykę. Otwarcie powoduje utratę ciśnienia wewnętrznego, a powietrze z zewnątrz „zatruje” elektrody i wywoła brak równowagi, który niszczy proces chemicznej rekombinacji.

Stąd nazwa typu akumulatora: Sealed, Valve Regulated (SVR), czyli „szczelny z zaworami regulacyjnymi”.

Właściwe napięcie ładowania dla akumulatora żelowego to 14,4 do maksymalnie 14,6 woltów w temperaturze 20°C. Właściwe napięcie ładowania dla naszego akumulatora kwasowo-ołowiowego AGM to 14,4 do maksymalnie 14,6 woltów w temperaturze 20°C.

Oba typy to akumulatory rekombinacyjne. Oba typy to akumulatory szczelne z zaworami regulacyjnymi.

Główna różnica polega na tym, że akumulator z absorbentem elektrolitu zawiera pewną ilość ciekłego elektrolitu, wprowadzanego w trakcie produkcji, który wsiąka w specjalne separatory. Dlatego też nie powstają w nim wycieki, ponieważ cały ciekły elektrolit jest związany w gąbczastym materiale separatora. Nie ma „wolnego” elektrolitu, który mógłby wyciec w przypadku niewłaściwego ustawienia akumulatora lub jego przebicia.

Akumulatory obu typów oferowane przez nas mogą być przechowywane w temperaturach do -28,8°C i nie zamarzną, pod warunkiem, że są w pełni naładowane.

Tak. Większość naszych akumulatorów ma dopuszczenia do zastosowań w transporcie powietrznym wydane przez F.A.A. [Federalna Administracja Lotnictwa], I.A.T.A. [Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych] oraz D.O.T. [Departament Transportu]. Odpowiednia informacja podana jest na etykiecie umieszczonej na akumulatorze.

W naszych akumulatorach nie występuje efekt pamięci. Jest tak wyłącznie w przypadku akumulatorów niklowo-kadmowych.

W naszych akumulatorach zastosowaliśmy grubsze elektrody niż te, które używane są w innych akumulatorach. To właśnie dzięki tym grubym elektrodom możemy zapewnić dłuższy cykl użyteczności naszych akumulatorów żelowych. Minusem tego rozwiązania jest to, że aktywacja całego materiału wewnątrz tych elektrod wymaga dłuższego czasu. Dotarcie akumulatora wymaga około 15–25 cykli.

Zalety akumulatora żelowego:

• Całkowicie bezobsługowy
• Możliwość transportu powietrznego
• Brak korozji
• Odporny na rozlanie/wyciek elektrolitu
• Możliwość instalacji w pozycji pionowej lub na boku
• Dłuższy cykl życia przy głębokim rozładowaniu
• Niski poziom wydzielania gazu lub jego całkowity brak (chyba że akumulator zostanie przeładowany)
• Kompatybilny z wrażliwym sprzętem elektronicznym
• Dłuższy okres przechowywania
• Trwały i odporny na drgania
• Bardzo bezpieczny w zastosowaniach morskich, nie występują w nim wybrzuszenia wywołane przez gazowy chlor (powstały w wyniku zmieszania kwasu siarkowego ze słoną wodą)
• Nie zamarza do temperatury -28,8°C
• Najniższy miesięczny koszt eksploatacji (koszt / liczba miesięcy okresu użytkowania)
• Najniższy koszt cyklu eksploatacji (koszt / liczba cykli)

Wady akumulatora żelowego:

• Wyższy koszt początkowy
• Większy ciężar
• Brak możliwości uzupełnienia wody w przypadku ciągłego przeładowywania
• Konieczność zastosowania regulowanych napięciem ładowarek z automatycznym pomiarem temperatury
• Napięcie ładowania musi być ograniczone, aby przedłużyć okres użytkowania (14,4 do maksymalnie 14,6 woltów w temperaturze 20°C)

Zalety akumulatora z absorbentem elektrolitu:

• Całkowicie bezobsługowy
• Odporny na rozlanie/wyciek elektrolitu
• Brak korozji
• Możliwość instalacji w pozycji pionowej lub na boku
• Niższy koszt początkowy w porównaniu do akumulatora żelowego
• Kompatybilny z wrażliwym sprzętem elektronicznym
• Niski poziom wydzielania gazu lub jego całkowity brak (chyba że akumulator zostanie przeładowany)
• Świetnie nadaje się do rozruchu i zastosowań stacjonarnych
• Przyjmuje wyższe napięcie ładowania niż akumulator żelowy

Wady akumulatora z absorbentem elektrolitu:

• Krótszy okres użytkowania w porównaniu z akumulatorem żelowym w zastosowaniach wymagających głębokiego rozładowania
• Konieczność zastosowania regulowanych napięciem ładowarek z automatycznym pomiarem temperatury
• Brak możliwości uzupełnienia wody w przypadku ciągłego przeładowywania
• Napięcie ładowania musi być ograniczone do wartości z przedziału od 14,4 do maksymalnie 14,6 woltów w temperaturze 20°C.

Wielu ludzi sądzi, że energia „ucieka” z akumulatora lub ulega on zniszczeniu, kiedy stoi na betonie. Krótko mówiąc, ustawianie nowoczesnych akumulatorów na betonie nie szkodzi im, ani ich nie rozładowuje.
Opinia ta ma jednak u źródeł fakt historyczny. Pierwsze akumulatory kwasowo-ołowiowe były wykonane ze szklanych ogniw, zabudowanych w smołowanych drewnianych skrzynkach. Wilgotna betonowa podłoga mogła powodować pęcznienie drewna i skruszenie wewnętrznych elementów szklanych.

Ogniwo Edisona (tj. akumulator niklowo-żelazowy) – poprzedzające akumulator w obudowie gumowej – było zabudowane w obudowie stalowej. Jeśli takie akumulatory nie były izolowane w odpowiedniej skrzynce, dosyć łatwo rozładowywały się, odprowadzając ładunek do betonu. Do produkcji późniejszych obudów akumulatorów wykorzystywano prymitywną gumę utwardzaną, która była nieco porowata i mogła zawierać dużo węgla. Wilgotna podłoga betonowa w połączeniu z węglem w obudowie akumulatora mogła powodować powstawanie prądu elektrycznego między ogniwami, a zatem ich rozładowanie.
Problemy te nie dotyczą nowoczesnych akumulatorów w obudowach z twardego plastiku. W rzeczy samej, betonowa powierzchnia to zwykle świetne miejsce do składowania akumulatorów. Elektrolit w akumulatorze postawionym na wyjątkowo zimnej podłodze, gdy powietrze wokół jest bardzo gorące, może ulec uwarstwieniu, co powoduje uszkodzenie w wyniku zasiarczenia, podczas gdy beton stanowi masę zapewniającą bezwładność cieplną, która stanowi bufor zapobiegający gwałtownym zmianom temperatury wewnątrz komory akumulatora.

Użytkownicy korzystający z urządzeń codziennie:

• ładować codziennie. Dotyczy to każdego, kto rzeczywiście korzysta ze swojego sprzętu poza domem.

Użytkownicy korzystający z urządzeń okazjonalnie:

• zawsze należy ładować akumulator przed wyjściem na zewnątrz i zawsze po aktywnym korzystaniu z urządzenia. Kiedy wskaźnik naładowania pokazuje 50%, jest to idealny moment, by doładować akumulator w skuterze lub wózku inwalidzkim.

Aby poprawnie naładować akumulator urządzenia umożliwiającego przemieszczanie się, należy przestrzegać poniższych prostych procedur:

• Do rutynowego ładowania używać automatycznej ładowarki dostarczonej przez producenta.
• Do ładowania akumulatorów żelowych/szczelnych nigdy nie używać ładowarek samochodowych ani ładowarek typu mokrego (szybko doprowadzą one do zniszczenia akumulatora).
• Nigdy nie rozładowywać całkowicie akumulatora.
• Nie „przeciążać” akumulatora zbyt częstym ładowaniem.

Zawsze przechowywać akumulatory w stanie PEŁNEGO NAŁADOWANIA.

• Sprawdzać wszystkie akumulatory raz w miesiącu i doładowywać w razie potrzeby.
• Mokre akumulatory mogą przechowywać ładunek przez okres do 3 miesięcy.
• Szczelne akumulatory mogą przechowywać ładunek przez okres do 6 miesięcy.
• Gdy wózek lub skuter inwalidzki ma być przechowywany przez ponad 2 tygodnie, naładować akumulatory, a następnie odłączyć je.
• Podczas przechowywania unikać skrajnie wysokich/niskich temperatur.

Przechowywać akumulatory w stanie pełnego naładowania. Sprawdzać je raz w miesiącu i doładowywać w razie potrzeby. Szczelne akumulatory mogą przechowywać ładunek przez okres od 6 do 12 miesięcy. Pamiętaj, że jeśli wózek lub skuter inwalidzki ma być przechowywany przez okres dłuższy niż kilka tygodni, najlepiej naładować akumulatory, a następnie je odłączyć.

Akumulatory żelowe firmy MK mogą być przechowywane w temperaturach poniżej punktu zamarzania, nawet do -31,5°C, i nie zamarzną, pod warunkiem, że zostały wcześniej w pełni naładowane. Tempo samorozładowania całkowicie naładowanych akumulatorów jest w takich warunkach na tyle niskie, że nie wymagają one ładowania przez wiele miesięcy. Jeśli jednak akumulatory żelowe zamarzną, nie zawsze da się je przywrócić do normalnego stanu.

Najlepszym sposobem postępowania w celu przywrócenia akumulatora do normalnego stanu jest poniższa procedura:

1) Wnieść akumulator do pomieszczenia i pozostawić w temperaturze pokojowej na dwa dni (musi osiągnąć temperaturę 15,5°C).
2) Normalnie naładować akumulator (przestrzegając standardowych procedur bezpieczeństwa).
3) Skontrolować pojemność albo za pomocą wysokiej jakości testera rozładowania, albo przez eksploatację elektrycznego wózka inwalidzkiego w kontrolowanych warunkach.
4) Jeśli czas eksploatacji jest niewystarczający, powtórzyć kroki 2 i 3.

Woltomierz cyfrowy to wciąż najbardziej wartościowe narzędzie w arsenale technika obsługującego szczelne akumulatory w elektrycznych wózkach inwalidzkich. Punktem wyjścia kontroli akumulatora jest zawsze napięcie ładowania. Wiadomo, że w układach 24-woltowych prawdopodobieństwo wystąpienia dwóch zepsutych akumulatorów wynosi mniej niż 1 do 10 000. Zatem należy ustalić, KTÓRY akumulator jest zepsuty, albo też – czy którykolwiek z dwóch akumulatorów jest zepsuty. Można to zrobić, sprawdzając napięcie każdego z akumulatorów osobno.

Jak pokazano na zdjęciu 1, odczyt napięcia dla pary akumulatorów może przewyższać 24 V, co można błędnie uznać za właściwy wynik. Jednak, jak pokazuje zdjęcie 2, jeden akumulator może mieć napięcie 12,89 V, podczas gdy akumulator na zdjęciu 3 daje odczyt 11,97 V. Napięcie łączne zestawu tych akumulatorów wydaje się właściwe, ale to oczywiste, że akumulator na zdjęciu 3 jest zepsuty.

Dwa akumulatory w układzie 24-woltowym razem ładują i rozładowują się niemal jak jeden akumulator 24 V. Duża rozbieżność między napięciami dwóch akumulatorów wskazuje, że może zachodzić potrzeba wymiany obu. Jeśli oba akumulatory dają podobne odczyty napięcia, należy je w pełni naładować przed przystąpieniem do dalszych badań.

Jeśli oba akumulatory dają odczyty poniżej 12,0 V, pojawia się pytanie „DLACZEGO?”. Czy ładowarka akumulatorów działa prawidłowo? Czy wystąpił problem z okablowaniem lub innymi komponentami wózka inwalidzkiego?

Następny krok w procesie rozwiązywania problemu można ustalić, gdy już znamy napięcie każdego z akumulatorów.

Czy kiedykolwiek klient powiedział ci, że jego akumulatory nie przyjmują ładowania, mimo że ładowarka była podłączona przez całą noc? Natomiast gdy sprawdziłeś akumulatory, okazało się, że oba dają odczyt 9 V? Jest to spowodowane zwykle tym, że światło lub hamulec pozostawiono włączone przez długi czas, co powoduje rozładowanie akumulatorów.

Powodem, dla którego ładowarka nie działa, jest to, że większość ładowarek do wózków inwalidzkich wymaga odczytu na poziomie 21–22 V, by mogły one rozpocząć ładowanie. Właśnie w ten sposób działa układ ochrony biegunowości w wielu ładowarkach. Jeśli użytkownik podłączyłby odwrotnie bieguny dodatni i ujemny – ani ładowarka, ani akumulatory nie uległyby uszkodzeniu, ponieważ akumulatory nie dają żadnego odczytu napięcia, zatem ładowarka nie uruchamia się.

Wada tego typu zabezpieczenia właściwej biegunowości pojawia się w momencie gdy użytkownik nadmiernie rozładuje akumulatory, tj. poniżej punktu odcięcia: 21–22 V. Choć ładowarka jest podłączona, nie otrzymuje sygnału rozpoczynającego proces ładowania, a zatem akumulatory nie są ładowane.

Najlepszy sposób rozwiązania tego problemu polega na wyjęciu akumulatorów z wózka inwalidzkiego i naładowaniu każdego z osobna za pomocą 12-woltowej ładowarki akumulatorowej. Kiedy oba akumulatory zostaną w pełni naładowane, mogą zostać ponownie zainstalowane w wózku i uruchomione. Uwaga: Jeśli akumulatory uległy bardzo poważnemu rozładowaniu, przywrócenie ich pierwotnej pojemności może wymagać nawet 15 cykli.

Akumulatory żelowe MK GEL nigdy nie wymagają wyrównywania. Dlaczego? Ponieważ jednym z celów poddawania akumulatorów wyrównywaniu jest uniknięcie różnych wartości napięcia między ogniwami wewnątrz akumulatora. Akumulator 12-woltowy składa się z sześciu 2-woltowych ogniw, połączonych szeregowo wewnątrz akumulatora. W akumulatorze 12 V, dającym odczyt 12,6 V na woltomierzu, każde ogniwo powinno mieć napięcie 2,1 V. Kiedy jednak akumulatory są produkowane w procesie jednostopniowym, w którym elektrody są aktywowane wewnątrz akumulatora, jedno ogniwo może otrzymać więcej lub mniej elektrolitu niż pozostałe pięć ogniw akumulatora. Kiedy tak się dzieje, ogniwa akumulatora mogą mieć napięcia:

2,13 V – 2,12 V – 2,13 V – 2,11 V – 2,09 V – 2,11 V. (Suma = 12,6 V)

W miarę rozładowywania akumulatora, ogniwa o niższym napięciu będą opróżniane mocniej niż ogniwa o wyższym napięciu. Kiedy taki akumulator jest ładowany, ogniwa o wyższym napięciu zostaną w pełni naładowane wcześniej niż ogniwa o niższym napięciu. Im więcej cykli przejdzie taki akumulator, tym większa różnica między napięciami ogniw. Wyrównywanie akumulatorów pomaga ustalić to samo napięcie dla wszystkich ogniw akumulatora.

Nasze akumulatory produkowane są w procesie formowania zbiornikowego, w którym elektrody zostają aktywowane. Proces ten gwarantuje powstawanie w pełni uformowanych elektrod o takim samym napięciu. Dodatkowa obróbka elektrody stanowi dodatkowy krok kontrolny w procesie, mający na celu weryfikację jakości elektrod. Elektrody do setek akumulatorów formowane są w zbiorniku jednocześnie, co zapewnia nie tylko zrównoważenie różnic napięć między ogniwami akumulatora, ale także wyrównanie napięć akumulatorów z tej samej partii.

Kiedy ciekły elektrolit lub kwas ulega stratyfikacji, cięższe, naładowane jony, opadają na dno ogniwa, pozostawiając pozbawiony ładunku kwas u góry. W rezultacie górna część elektrod może ulegać utlenianiu i korozji, co obniża wydajność i skraca okres użyteczności. Dolne części elektrod również ulegają korozji w wyniku oddziaływania kwasu o wyższym stężeniu. Zjawisko to może zachodzić w zastosowaniach stacjonarnych, takich jak wytwarzanie energii słonecznej, a to dlatego, że akumulator nigdy nie jest w ruchu.

Ponieważ stosujemy elektrolit w formie żelu o gęstej konsystencji, taka stratyfikacja kwasu nie może zachodzić, a zatem nie jest konieczne wyrównywanie akumulatorów żelowych MK GEL.